Podiumvrees heb ik niet. Hoewel ik het wel even heel warm had toen ik mijn lezing ‘No pain, no gain’ over pijnmanagement in organisaties, begon in de Rotterdamse Salon. Maar dat had meer te maken met de verwarming die niet was uitgezet.
Pragmatisch
Waarschijnlijker was het spannender voor de mensen in de zaal. Hoeveel ongemak ging ik creëren? Een heel uur praten over pijn! Ze wisten dat ze zich intekenden op een interactieve lezing. Hoeveel zouden ze bloot moeten geven van zichzelf? Zou ik mensen naar voren roepen? Een zucht van verlichting toen ik een eenvoudig dilemma voorlegde waarin je met hand opsteken kon kiezen uit ‘A’ of ‘B’.
Humor
Ongemakkelijker werd het toen ik begon te zwaaien met een deegroller. 
Voor het geval er iemand aanwezig was die niet wist wat pijn was… Ik nodigde hem of haar van harte uit op het podium. Met een ferme klap zou ik ervoor kunnen zorgen dat deze persoon was ‘bijgepraat’. Dat hij door persoonlijk pijn te ervaren het verhaal verder zou kunnen volgen. Niemand kwam het podium op. Opluchting, ook bij mij, want iemand pijn doen, vind ook ik geen pretje. Mooi ook om te weten dat er allemaal ervaringsdeskundigen in de zaal zaten.
Persoonlijk
Ervaringsdeskundigen die allemaal weten dat je gestuurd wordt door jouw pijn. Ook als dit oude pijn is. En dat ging ik op het podium illustreren met een voorbeeld. Een heel persoonlijk voorbeeld uit mijn kindertijd. De zaal was al stil, maar werd ijzig stil, toen ik ze meenam naar mijn jeugd, naar onze keuken, naar een kille ruzie. Ik kijk door een raam naar buiten, naar de oprit wachtend op mijn moeder die hopelijk terugkomt. De zaal kijkt door datzelfde raam naar mij en ziet de onveiligheid, liefdeloosheid, mijn pijn.
Realisme
Mijn ongemak laat ik wegzakken door diep adem te halen. En ik zeg dit erbij: “Ik moet na dit verhaal altijd diep ademhalen, en ik denk velen van jullie ook!” Mijn pijn kunnen jullie niet voelen, maar mijn verhaal kan thema’s raken in jouw verhaal. Dat is ook wat pijn doet, het verbindt. En voor deze verbindende kracht wil ik het ongemak wel aangaan.
Kijk deze compilatie en krijg een indruk van de lezing ‘No pain, no gain’ in de Rotterdamse Salon. Hoor ook wat de reacties uit de zaal waren.
Durf jij het aan?
Kies jij voor ongemak op het podium en in de zaal bij jouw event? En wil je me live zien? En een lezing gekenmerkt door humor, realisme, persoonlijke verhalen en pragmatisme?
Je kunt me boeken als spreker en ik laat alle aanwezigen ervaren dat pijn perspectief biedt. Bel of mail me!
